Martin Phillipps w recepcie na wszechogarniającą samotność przepisuje sobie po części nostalgiczne spoglądanie w przeszłość, a częściowo zanurzenie w fikcji. „Part Past Part Fiction” dokumentuje zderzenie człowieka z przymusem zbyt długiego przebywania daleko od rodzinnych stron i najbliższej osoby. Bezsilny żal w głosie lidera The Chills słychać zwłaszcza podczas wypowiadania pierwszych linijek drugiej zwrotki: I really didn’t choose to leave you, To tear myself away so long. Mimo wszystko, drugi singiel z „Submarine Bells” pozostaje jednym z tych nieoczywistych popowych utworów, w których opowiadanie o poważnych sprawach w tekście nie musi przekładać się drastycznie na nastrój samej muzyki. Jest tu zarówno refleksyjnie jak i rozrywkowo. Phillipps z zespołem nie zapominają o opakowaniu swojego dzieła w płynny piosenkowy rytm kompozycji, ciekawą progresję akordów (początek), wpadający w ucho refren i klasyczny solówkowy mostek.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz