piątek, 29 kwietnia 2016

2010-2014: punk & emo (piosenki) - miejsca 70-61





Inicjalne słowa: Hang me, I’m the hang man... uderzają swą bezpośredniością niczym orzeźwiające chluśnięcie z wiadra wody. Tym sposobem kawałek Useless ID przypomina ile dobrego można zmieścić w konwencjonalnej pop rockowej piosence. W czasach, gdy energetyczna radiowa muzyka wyginęła, przebojowość hooków „Live Or Die” prostodusznie i szlachetnie uszczęśliwia. 

Useless ID - Before It Kills 
Allister - Diamond Ring



Jeśli przyjrzymy się uważnie piosence Joie De Vivre, zauważymy, że każda część „I’d Be Upset If I Broke Up With Me Too” spełnia kryteria wymagane do bycia wzorcowym utworem dla stylistyki midwest emo. Grupa z Illinois pamiętała naprawdę o wszystkim, począwszy od bardzo ładnej, prowadzącej kompozycję pogodno-romantycznej melodii, przez najlepiej komponujący się z tego rodzaju dźwiękami introspektywny tekst, moment euforycznego doznawania (you were theeere) i nawet tytuł, który Bóg gatunku, Mike Kinsella, oceniłby jako dobry, bo da się go wymówić jako zdanie. Gdzieś pomiędzy Mineral, American Football i The Promise Ring. Smaczna reminiscencja drugiej połowy lat 90. 

Joie De Vivre - Sundays 
Hightide Hotel - I Know What The World Gone Means



Wystarczającym powodem dla umieszczenia w tym gronie piosenki Modern Baseball może być właściwie jej ogromnie urocza melodyjność. Dużą, a być może nawet kluczową zaletą pozostaje jednak tekst stanowiący wiarygodny zapis wplątania się w tak zwany „friend zone”. Rozmyślania brzmiące wyjątkowo realistycznie, w których narrator nie wstydzi się przedstawić siebie jako uczuciowego przegrańca bez pewności siebie, zwodzącego egoistyczną przyjaciółkę nieokazywaniem najmniejszych przejawów odczuwania czegoś więcej. 

Modern Baseball - The Weekend 
The Front Bottoms - Twin Size Mattress    



Punkt graniczny między End Of A Year a Self Defense Family. Dwa riffy, dwa głosy, tekst złowrogi, finezyjnie napisany. Minimalizm i chłód po amerykańsku. Post-punk zagrany przez post-hardcore’ową kapelę z kolosalnie dobrym skutkiem. 





Self Defense Family - Self Immolation Family 
Drug Church - Thinking About Joining Drug Church



Fall Out Boy wyciągnięty za mordę z komercyjnych salonów, po czym zawleczony z powrotem do świata małych klubów i niezależnych wytwórni. Mamy w “Basements” perkusję na ADHD, old schoolowo pop punkowe melodie, mega-refren i wzorowe wakacyjne teksty w stylu: We hit the ocean, Stop the car and let our records out to sea. Jednym słowem - kwintesencję bezceremonialnie słonecznego, młodzieżowego entuzjazmu. 

Junior Battles - Seventeen 
Direct Hit! - Buried Alive



Prawie tytułowy numer z trzeciej płyty samozwańczych kanadyjskich piratów wykłada na stół wszystkie ich najmocniejsze karty. Ogromny luz, swojskie i skoczne elementy folkowe oraz szczyptę punk rockowej bojowości. Wokalista Dreadnoughts wieszczy w tekście niechybną śmierć innych gatunków muzycznych (emo, screamo), przepowiada upadek indie-hipsterów i pop country’owych gwiazdeczek, ale z niezachwianą wiarą głosi przy tym nieśmiertelność wielbionej polki. Wszystko to oczywiście z lekkim przymrużeniem oka, w kabaretowym stylu, choć zapewne i z nutą autentycznego cynizmu.

The Dreadnoughts - Sleep Is For The Weak 
Flatfoot 56 - Smoke Blower



W 2013 roku jedna z lepszych piosenek nurtu emo dotarła do nas z Austrii. Podopieczni Count Your Lucky Stars nagrali utwór do cna październikowy, trochę zadumany, ale solidnie krzepiący zarazem. Bardzo nastrojowy, choć w żadnym razie nie depresyjny, na swój specyficzny sposób pobudzający do życia i działania. 



Rika - October  



„Award Of The Year Award” uderza w słuchacza wyrazistym riffem, dużym refrenem i kilkoma utrwalającymi się w pamięci linijkami tekstu. Ten kawałek to również pierwszy moment „otwarcia” zespołu grającego dotychczas nieco bardziej hermetyczne emo. Utwór bezpośredni, singlowy, o ostrzej zarysowanych kształtach. Rockowa przebojowość w swym najnowszym wcieleniu.


You Blew It! - Terry Vs. Tori             
Snowing - I Think We're In Minsk



Zespół, który próbował zjeść ciastko i mieć ciastko. Trafiać do odbiorców springsteenowego punka w stylu Gaslight Anthem i jednocześnie pukać do drzwi przystępnych pop rockowych rozgłośni. Co ciekawe, częściowo mu się to udało. Słychać w „Charissie” pewną emocję, ciepło, kontrolowaną szorstkość oraz kompozycyjną uczciwość. Jak na produkt z dużej wytwórni jest to oczywiście rzecz dość wygładzona, co nie zmienia jednak faktu, że kiedy kapela wspólnie zakrzykuje tu: you sleep better when I’m not around!, ja czuję się w jakiś sposób rozbrojony i pozostawiony bez możliwości przypuszczenia krytycznego ataku. 

AM Taxi - The Mistake 
Let Me Run - If It Bleeds We Can Kill It



Trudno powiedzieć czy utwór Youth Pictures Of Florence Henderson to jeszcze nastrojowo-melodyjne indie emo czy może już konwencjonalny post-rock a la Explosions In The Sky? Pewne jest natomiast, że w przypadku tej ośmiominutowej kompozycji mamy do czynienia z muzyką piękną jak z obrazka. Malowaną przy pomocy ciepłych barw, spokojną i pełną nadziei. Słuchowiskiem tyle odtwórczym co i szlachetnym, romantycznie wyczarowanym przez wyjątkowo natchnionych Norwegów.

YPOFH - To Sit Down Or To Follow, So I Follow 
The Appleseed Cast - Adriatic To Black Sea 

miejsca 60-51


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz